| RODZAJ | Len |
| GATUNEK | zwyczajny |
| RODZINA | Lnowate (Linaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Linum usitatissimum |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Bliskiego Wschodu. W Polsce jest rośliną uprawną, czasami dziczeje. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| ŁODYGA | Wzniesiona, prosta, cienka, naga, górą rozgałęziająca się.
|
| LIŚCIE | Skrętoległe, lancetowate, zaostrzone, 3 - 5 nerwowe i bez gruczołów u nasady.
|
| KOLOR KWIATÓW | niebieski
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Działki kielicha 3-5 nerwowe, ich krawędzie zaostrzone i delikatnie ząbkowane. Kielich 2-3 razy krótszy od korony. Niebieskie (czasami białe) płatki korony o długości ok. 2,5 cm. Owocem są torebki nasienne, pięciokomorowe, na szypułkach 2 - 5 razy dłuższych od owocu. Zawierają od 10 do 12 spłaszczonych oleistych nasion.
 |
| SIEDLISKO | Jest starą rośliną użytkową uprawianą od kilku tysięcy lat na włókno. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 90 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Roślina naga. Brzegi działek niergularnie ząbkowane. Roślina roczna. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowcem są nasiona, tzw. siemię lniane. |
