| RODZAJ | Żankiel |
| GATUNEK | zwyczajny |
| RODZINA | Selerowate (Apiaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Sanicula europaea |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Europie i Azji (Kaukaz, Zakaukazie, Iran, Turcja, Ałtaj). W Polsce roślina dość pospolita zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Wzniesiona, o wysokości do 50 cm, żeberkowana, bardzo słabo ulistniona (co najwyżej pojedynczy liść pod kwiatostanem).
|
| LIŚCIE | Odziomkowe, okrągłe, dłoniasto złożone z pięciu zazębiających się 3-wrębnych odcinków o klinowatej nasadzie. Są błyszczące, długoogonkowe, nagie.
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w baldachy złożone na szczycie łodygi. Główkowate baldaszki składają się z promienistych, 5-krotnych, drobnych kwiatów o białych lub różowych płatkach korony. Słupek dwukrotny z dwoma szyjkami, 5 pręcików wyrastających pomiędzy szyjkami słupka.
 |
| SIEDLISKO | Lasy liściaste i zarośla. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Marzec - czerwiec. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Zawiera sapniny, garbniki, olejki eteryczne. |
