| RODZAJ | Bylica |
| GATUNEK | draganek |
| RODZINA | Astrowate (Asteraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Artemisia dracunculus |
| WYSTĘPOWANIE | Dziko występuje w Azji, południowo-wschodniej Europie i Ameryce Północnej. W wielu krajach jest uprawiana. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| POKRÓJ | Kształtem i wysokością zbliżona do bylicy piołun, lecz słabiej rozkrzewiona.
|
| ŁODYGA | Prosta, na wpół zdrewniała.
|
| LIŚCIE | Lancetowate lub równowąskie, zaostrzone, całobrzegie, lekko zwisające.
|
| KWIATOSTAN | wiecha
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
| OPIS | Koszyczki osadzone wzdłuż gałązek szczytowych, nieco mniejsze niż u bylicy piołun, zebrane w luźne wiechy.
|
| SIEDLISKO | Bylina. Spotykana czasem w stanie dzikim przy drogach, budynkach, na rumowiskach. Poza tym uprawiana. |
| WYSOKOŚĆ | 80 - 150 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - październik. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Ziele estragonu zawiera olejki eteryczne, gorycze, garbniki, karoteny i dużo soli mineralnych, w tym jod. |
| UWAGI | Inne nazwy: bylica estragon, bylica głupich, draganek, estragon.
Estragon używany jest do zaprawiania octów ziołowych i musztardy. |
