| RODZAJ | Dziurawiec |
| GATUNEK | skąpolistny |
| RODZINA | Dziurawcowate (Hypericaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Hypericum montanum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w północnej Afryce, Europie i zachodniej Azji. W Polsce jest gatunkiem górskim, na niżu rzadko spotykanym. Nie występuje na Pomorzu Zachodnim, a w południowej i północno-wschodniej części Polski jest rzadki. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Wzniesiona, obła, nieowłosiona, najczęściej nierozgałęziona, ulistniona nierównomiernie.
|
| LIŚCIE | Pojedyncze, siedzące, naprzeciwległe, o długości 2-8 cm, kształtu podłużnie jajowatego, górne czarno punktowane na brzegach, ogruczolone od spodu.
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiatostan oddalony od najwyższej pary liści, zbity i niemal główkowaty. Kwiaty promieniste, pięciokrotne, o średnicy 15-25 mm. Działki kielicha długości 6-7 mm, dwa razy krótsze od płatków, zaostrzone, na brzegu z gruczołami na trzoneczkach. Płatki korony barwy bladożółtej, z delikatnie zaostrzonymi wierzchołkami. Liczne pręciki, zrośnięte nasadami w 3-5 wiązek.
|
| SIEDLISKO | Bylina. Ciepłolubne dąbrowy, subborealny bór mieszany, ciepłolubne buczyny. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 80 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - wrzesień. |
| CECHY CHARAKTER. | Tylko górne liście przeświecająco kropkowane. Kwiatostan wyraźnie oddalony od najwyższej pary liści. |
