| RODZAJ | Daglezja |
| GATUNEK | zielona |
| RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Pseudotsuga menziesii |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w zachodniej części Ameryki Północnej. Winnych rejonach świata zadomowiony. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| POKRÓJ | Drzewo bardzo szybko rosnące. Korona młodych drzew szerokostożkowata. Pień osiąga 80-110 m wysokości, w Polsce do 45 m, pojedynczy, prosty i regularny, widoczny do samego wierzchołka, może osiągać bardzo dużą grubość. Korona regularnie stożkowata.
|
| KORA, PĘDY | Kora początkowo jasnoszara i gładka, u starych jest gruba, czerwonobrązowa. Młode pędy jasnozielone, owłosione.
 |
| LIŚCIE | Igły długości od 2 do 3,5 cm. Z wierzchu jasnozielone i połyskujące, od spodu z wyraźnymi, jaśniejszymi paskami woskowego nalotu. Grzebieniasto umiejscowione. Po roztarciu pachną cytrusami.
 |
| KOLOR KWIATÓW | ...
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Szyszki długości 5-10 cm, jasno brązowe, na krótkich trzoneczkach. Opadają w całości. Łuski wspierające (okrywające) bardzo charakterystyczne: długie, trójzębne, wystające daleko poza łuski nasienne, odstające lub nawet mocno odwinięte na zewnątrz.
 |
| OPIS | Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w szyszeczki. Męskie szyszeczki wyrastające licznie na końcach gałązek, małe, jajowate, żółtoczerwone, nietrwałe. Żeńskie szyszeczki większe, pędzelkowate, początkowo stojące, różowe, w trakcie przekształcania się w szyszki zwisające na końcach gałązek, ciemnobordowe z wystającymi na zewnątrz jasnozielonymi łuskami wspierającym.
 |
| SIEDLISKO | W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, głównie podgatunek glauca daglezja sina. |
| WYSOKOŚĆ | do 110 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Daglezja zielona (wraz z eukaliptusem królewskim) jest uważana za drugie po sekwoi wieczniezielonej najwyższe drzewo świata. Najwyższa w Polsce daglezja zielona rośnie w mało znanym arboretum w Karnieszewicach (gm. Sianów, woj. zachodniopomorskie) i mierzy 46m. Najdłuższa deska na świecie (czerwiec 2012) o długości 46,53 m została wycięta z 120-letniej jedlicy i znajduje się w Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku. |
