RODZAJ | Jodła |
GATUNEK | szlachetna |
RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Abies procer |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w stanie dzikim w górach na zachodzie Ameryki Północnej, od Waszyngtonu do Północnej Kalifornii, w wilgotnych lasach na wysokości 900-1800 m n.p.m. Rzadko jest sztucznie introdukowana w lasach Europy Środkowej, znacznie częściej występuje w parkach i ogrodach. |
STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
POKRÓJ | Zimozielone, żywiczne drzewa z koronami stożkowatymi lub walcowatymi. Drzewo osiągające wysokość do 80 m.
|
KORA, PĘDY | Kora u młodych drzew gładka i srebnoszara, z wiekiem staje się popękana i szarobrązowa.
|
LIŚCIE | Igły zwykle 20-35 mm długości, tępo zakończone, osadzone gęsto, spiralnie, wygięte mocno do góry. Koloru od zielonoszarego do ciemnozielonego, posiadające z obu stron jasny, woskowy pasek.
|
KOLOR KWIATÓW | ...
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Szyszki koloru jasnobrązowego, o jasnych odstających, ostrych łuskach, duże, wzniesione pionowo. Poszczególne łuski posiadają specyficzne wyrostki.
|
OPIS | Kwiaty męskie bardzo liczne na dolnej stronie młodszych gałęzi, przede wszystkim w górnej strefie korony, początkowo mają jaskrawą barwę karminowoczerwoną, w trakcie pylenia stają się jasnożółte, kuliste o średnicy około 6 mm.
|
SIEDLISKO | W Europie prawie nie bywa uprawiana w lasach, natomiast dość często sadzona jest w ogrodach i parkach. Najczęściej widuje się uprawną odmianę ze srebrzysto-niebieskozielonymi szpilkami, nazywaną przez ogrodników jodłą srebrną. |
WYSOKOŚĆ | do 80 m. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - kwiecień. |